Περιεχόμενα

Πρόλογος                                                                                   15

ΤΑ ΔΩΔΕΚΑ ΒΗΜΑΤΑ

Πρώτο Βήμα                                                                             21

«Παραδεχτήκαμε ότι είμαστε ανίσχυροι στο αλκοόλ και ότι η ζωή είχε ξεφύγει από τον έλεγχο μας.»

Ποιος μπορεί να παραδεχτεί πλήρη ήττα; Η παραδοχή της αδυναμίας είναι το πρώτο βήμα για την απελευθέρωση. Η σχέση της ταπεινότητας με την εγκράτεια. Έμμονη ιδέα μαζί με τη φυσική αλλεργία. Γιατί πρέπει κάθε μέλος των Αλκοολικών Ανώνυμων να φτάσει μέχρι το τέλος;

Δεύτερο Βήμα                                                                           25

«Πιστέψαμε ότι μια Δύναμη μεγαλύτερη από μας μπορεί να μας επαναφέρει στην ψυχική και πνευματική υγεία.»

Σε τι μπορούμε να πιστέψουμε; Οι Αλκοολικοί Ανώνυμοι δεν απαιτούν πίστη: τα δώδεκα βήματα είναι απλώς υποδείξεις. Σημασία ύπαρξης ανοικτού μυαλού. Ποικιλία τρόπων πίστεως. Υποκατάσταση των Αλκοολικών Ανώνυμων με Μεγαλύτερη Δύναμη. Δέσμευση αυτών που έχουν υποστεί πλάνη. Τα εμπόδια είναι η αδιαφορία και η κοινωνική προκατάληψη. Η απώλεια της πίστης που υφίσταται στους Α.Α. Προβλήματα διανόησης και αυτοεπάρκειας. Αρνητικός και θετικός τρόπος σκέψης. Αυτοδικαίωση. Η περιφρόνηση είναι ένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό προς τους αλκοολικούς. Το δεύτερο βήμα είναι ένα βήμα ανάκλησης στην πνευματική υγεία. Σωστή σχέση με το Θεό.

Τρίτο Βήμα                                                                               35

«Αποφασίσαμε να παραδώσουμε τη θέληση μας και τη ζωή μας στη φροντίδα του Θεού, όπως τον αισθανόμαστε».

Το Τρίτο Βήμα είναι σαν το άνοιγμα μιας κλειδωμένης πόρτας. Πως θα καλωσορίσουμε το Θεό στη ζωή μας; Η θέληση είναι τo κλειδί. Εξάρτηση σα μέσο για την ανεξαρτησία. Κίνδυνοι αυτοεπάρκειας. Μετατροπή της θέλησης μας σε Μεγαλύτερη Δύναμη. Κακή χρήση της δύναμης της θέλησης. Η επίμονη και προσωπική προσπάθεια είναι αναγκαία για συμμόρφωση με το θέλημα του Θεού.

Τέταρτο Βήμα                                                                           43

«Προβήκαμε σε μια διερευνητική και άφοβη ηθική εξέταση του εαυτού μας»

Πως τα ένστικτα μπορεί να υπερβούν τη σωστή τους λειτουργία. Το Τέταρτο Βήμα είναι μια προσπάθεια ν' ανακαλύψουμε τα μειονεκτήματα μας. Βασικό πρόβλημα των υπερβολών στα ένστικτα. Η λανθασμένη κατεύθυνση της ηθικής καταγραφής μπορεί να έχει αποτέλεσμα ενοχή, μεγαλομανία, ή απόδοση της ευθύνης στους άλλους. Τα πλεονεκτήματα μπορεί να διακριθούν από τα μειονεκτήματα. Η αυτοδικαίωση είναι επικίνδυνη. Η θέληση για καταγραφή φέρνει την αλήθεια και νέα αυτοπεποίθηση. Το Τέταρτο Βήμα είναι μια αρχή της εφόρου ζωής πρακτικής. Τα συνήθη συμπτώματα συναισθηματικής ανασφάλειας είναι η ανησυχία, ο θυμός, η μεμψιμοιρία και η κατάθλιψη. Η καταγραφή ανασκοπεί τις σχέσεις. Σημασία πλήρους κατάρτισης.

Πέμπτο Βήμα                                                                            57

«Παραδεχτήκαμε απέναντι στον θεό, στον εαυτό μας και σ' έναν άλλο άνθρωπο την ακριβή φύση των σφαλμάτων μας.»

Τα δώδεκα βήματα ξεφουσκώνουν τον εγωισμό. Το Πέμπτο Βήμα είναι δύσκολο αλλά και αναγκαίο για νηφαλιότητα και πνευματική ηρεμία. Η εξομολόγηση είναι μια αρχαία πρακτική. Χωρίς την άφοβη παραδοχή των μειονεκτημάτων, ελάχιστοι μπορούν να παραμείνουν νηφάλιοι. Τι παίρνουμε από το Πέμπτο Βήμα; Αρχή της αληθινής συγγένειας με τον άνθρωπο και το θεό. Απώλεια αίσθησης απομόνωσης, συγχώρεση και απόδοση συγχώρεσης: εκμάθηση ταπεινότητας: το κέρδος μας είναι η ειλικρίνεια και η ρεαλισμός για τον εαυτό μας. Αναγκαιότητα πλήρους ειλικρίνειας. Κίνδυνος λογικής αιτιολόγησης. Πως να διαλέξετε το πρόσωπο που θα εμπιστευτείτε. Τα αποτελέσματα είναι η ηρεμία και η συναίσθηση του θεού.

Η αρμονία μεταξύ Θεού και ανθρώπου μας προετοιμάζει για τα ακόλουθα Βήματα.

Έκτο Βήμα                                                                               66

«Είμαστε εντελώς έτοιμοι να αφήσουμε το Θεό να αποσύρει όλα αυτά τα ελαττώματα του χαρακτήρα μας».

Το Έκτο Βήμα είναι αναγκαίο για την πνευματική ανάπτυξη. Η αρχή μιας εργασίας που διαρκεί για όλη τη ζωή. Αναγνώριση της διαφοράς μεταξύ της προσπάθειας για αντικειμενικότητα — και τελειότητα. Γιατί πρέπει να συνεχίσουμε να προσπαθούμε. «Να είσαι έτοιμος» είναι το πιο σημαντικό. Αναγκαιότητα για λήψη δράσης. Η καθυστέρηση είναι επικίνδυνη. Η εξέγερση μπορεί να είναι μοιραία. Επισήμανση του σημείου στο οποίο εγκαταλείπουμε περιορισμένους αντικειμενικούς στόχους και προχωρούμε προς το θέλημα του θεού για μας.

Έβδομο Βήμα                                                                           74

«Ταπεινά Του ζητήσαμε να αποσύρει τις ατέλειες μας»

Τι είναι η ταπεινότητα; Τι μπορεί να σημαίνει για μας; Η οδός προς την αληθινή ελευθερία του ανθρώπινου πνεύματος. Αναγκαία βοήθεια για την επιβίωση. Αξία της εκκένωσης του εγώ. Αποτυχία και μιζέρια που μετατρέπονται από την ταπεινότητα. Δύναμη από την αδυναμία. Ο πόνος είναι η τιμή της εισόδου σε μια νέα ζωή. Ο αυτοκεντρικός φόβος είναι ο κύριος ενεργοποιητής των μειονεκτημάτων. Το Έβδομο Βήμα είναι αλλαγή σε νοοτροπία η οποία μας επιτρέπει να βγούμε από τον εγωκεντρισμό και να προχωρήσουμε προς το Θεό.

'Ογδοο Βήμα                                                                             82

«Ταξινομήσαμε σ" έναν κατάλογο όλους τους ανθρώπους που βλάψαμε και προθυμοποιηθήκαμε να επανορθώσουμε ότι κακό τους είχαμε κάνει.»

Αυτό το Βήμα και τα επόμενα δύο, έχουν να κάνουν με προσωπικές σχέσεις. Μαθαίνοντας να ζούμε με τους άλλους σε μια εξαιρετική περιπέτεια. Εμπόδια: απροθυμία συγχώρεσης: μη αποδοχή των κακών πράξεων προς άλλους: σκόπιμη λησμοσύνη. Αναγκαιότητα εξαντλητικής έρευνας ,του παρελθόντος. Εμβάθυνση στα εσωτερικά αποτελέσματα από την πλήρη κάλυψη. Είδη κακών που έχουμε κάνει στους άλλους. Αποφυγή υπερβολικής κριτικής. Αντικειμενική θεώρηση. Το Όγδοο Βήμα είναι η αρχή του τέλους της απομόνωσης.

Ένατο Βήμα                                                                              88

«Επανορθώσαμε το κακό σ΄  αυτούς τους ανθρώπους όποτε αυτό ήταν δυνατό και όταν αυτό δεν έβλαπτε τους ίδιους τους άλλους».

Ένα ήρεμο πνεύμα είναι η πρώτη αναγκαία προϋπόθεση για καλή κρίση. Ο κατάλληλος χρόνος είναι κάτι σημαντικό για την πραγματοποίηση βελτιώσεων. Τι είναι το κουράγιο; Σύνεση σημαίνει να υπολογίζει κάποιος τους κινδύνους. Η βελτίωση ξεκινά από τη στιγμή της συμμετοχής μας στους Α.Α. Η πνευματική ηρεμία δεν μπορεί να αποκτηθεί από τους άλλους. Ανάγκη διακριτικότητας. Η ετοιμότητα για την αποδοχή των συνεπειών από το παρελθόν μας και η ανάληψη ευθύνης για το ευ ζην των άλλων, είναι το πνεύμα του Ένατου Βήματος.

Δέκατο Βήμα                                                                            93

«Συνεχίσαμε να κάνουμε την προσωπική εξέταση μας και όταν είχαμε άδικο, να το παραδεχόμαστε αμέσως.»

Μπορούμε να παραμείνουμε νηφάλιοι και να διατηρήσουμε τη συναισθηματική μας ισορροπία κάτω απ' όλες αυτές τις συνθήκες; Το «γνώθι σ' αυτόν» γίνεται συνήθεια. Παραδοχή, αποδοχή και υπομονετική διόρθωση των ελαττωμάτων. Συναισθηματική παραμονή. Όταν έχει κατασταλάξει το παρελθόν, τότε μπορούμε να ανταποκριθούμε σης παρούσες προκλήσεις. Είδη εξέτασης, θυμός, ζηλοφθονία, ζήλια, φθόνος, μεμψιμοιρία, πληγωμένη υπερηφάνεια — όλα οδήγησαν στο μπουκάλι. Η αυτοσυγκράτηση είναι ο πρώτος αντικειμενικός σκοπός. Ασφάλεια κατά «μεγαλοπρέπειας». Ας ρίξουμε μια ματιά στα υπέρ και τα κατά. Εξέταση κινήτρων.


Ενδέκατο Βήμα                                                                      102

«Επιδιώξαμε με την προσευχή και την αυτοσυγκέντρωση, να βελτιώσουμε την συνειδητή επαφή μας με το Θεό, όπως Τον αισθανόμαστε, προσευχόμενοι μόνον για να μάθουμε τη θέληση Του σχετικά για μας και για ν' αποκτήσουμε τη δύναμη να την πραγματοποιήσουμε».

Ο διαλογισμός και η προσευχή τα κύρια κανάλια επικοινωνίας με την Μεγαλύτερη Δύναμη. Σύνδεση μεταξύ της αυτοεξέτασης, της αυτοσυγκέντρωσης και την προσευχής. Ένα ακλόνητο θεμέλιο για τη ζωή. Πως θα διαλογιστούμε; Ο διαλογισμός δεν έχει σύνορα. Μια ατομική περιπέτεια. Το πρώτο αποτέλεσμα είναι η συναισθηματική ισορροπία. Και τι είναι η προσευχή; Η καθημερινή παράκληση για την κατανόηση του θελήματος του Θεού και η ευλογία για να το εκτελέσουμε. Τα πραγματικά αποτελέσματα της προσευχής είναι πέρα από κάθε ερώτηση. Επιβραβεύσεις από το διαλογισμό και την προσευχή.

 

Δωδέκατο Βήμα                                                                     113

«Αφού, σαν αποτέλεσμα των βημάτων αυτών, αποκτήσαμε ένα πνευματικό ξύπνημα προσπαθήσαμε να μεταφέρουμε το μήνυμα αυτό και σ' άλλους που πάσχουν από αλκοολισμό και να εφαρμόσουμε αυτές τις αρχές σε όλες μας ης εκδηλώσεις.»

Η χαρά της ζωής είναι το θέμα του Δωδέκατου Βήματος. Η λέξη κλειδί είναι η δράση. Η ανιδιοτελής προσφορά. Η αγάπη που δεν έχει τιμή. Τι είναι το πνευματικό ξύπνημα; Μια νέα κατάσταση συνειδητοποίησης και ύπαρξης, λαμβάνεται ως δώρο. Η ετοιμότητα για την απολαβή του δώρου βρίσκεται στη πρακτική των Δώδεκα Βημάτων. Η θαυμαστή πραγματικότητα. Επιβραβεύσεις από τη βοήθεια προς άλλους αλκοολικούς. Τύποι εφαρμογής των Δώδεκα Βημάτων. Προβλήματα εφαρμογής των Δώδεκα Βημάτων. Τι λέτε για την εφαρμογή αυτών των αρχών σε όλες τις υποθέσεις της ζωής μας; Μονοτονία, πόνος και θλίψη από την καταστροφή, μετατρέπονται σε κάτι καλό με τη χρήση της πρακτικής των δώδεκα Βημάτων. Δυσκολίες στην πρακτική. «Διπλός βηματισμός». Αλλαγή στο «δωδεκαπλό βηματισμό» και επίδειξη πίστης. Η ανάπτυξη της πνευματικότητας είναι η απάντηση στα προβλήματα μας. Βάζοντας πρώτη την πνευματική ανάπτυξη. Κυριαρχία και υπερβολική εξάρτηση. Βάζοντας τις ζωές μας στη βάση του «δίνω και παίρνω». Η εξάρτηση από το Θεό είναι αναγκαία για την ανάρρωση των αλκοολικών. «Κάνοντας πράξη αυτές τις αρχές σε όλες τις υποθέσεις της ζωής μας»: Σχέσεις εντός της Α.Α. Αλλαγή προσδοκίας υλικών θεμάτων. Έτσι συμβαίνει και με τα συναισθήματα σχετικά με την προσωπική σημασία. Ένστικτα που επαναφέρονται στον πραγματικό σκοπό τους. Η κατανόηση είναι το κλειδί για τη σωστή νοοτροπία, το κλειδί για τη σωστή δράση για μια καλή ζωή.

 

 

ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ

 

Πρώτη Παράδοση                                                                  137

«Η κοινή μας ευζωία πρέπει να είναι η πρώτη προτεραιότητα: η προσωπική ανάρρωση εξαρτάται από την ενότητα των Α Α.»

Χωρίς ενότητα, η ένωση των Α.Α. παύει να υπάρχει. Ατομική ελευθερία, εν τούτοις ενότητα. Κλειδί στο παράδοξο: κάθε ζωή μέλους των Α.Α. εξαρτάται από την υπακοή σε πνευματικές αρχές. Πρέπει να επιβιώσει η ομάδα, αλλιώς δε θα επιβιώσει το άτομο. Η κοινή ευζωία είναι η πρώτη προτεραιότητα. Πως να ζείτε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και να εργάζεστε μαζί ως ομάδες.

Δεύτερη Παράδοση                                                                140

«Για τον ομαδικό μας σκοπό δεν υπάρχει παρά μια απόλυτη αρχή - ένας φιλεύσπλαχνος θεός όπως Εκφράζεται στην ομαδική μας συνείδηση. Οι ηγέτες μας δεν είναι παρά έμπιστοι υπηρέτες: δεν κυβερνούν.»

Από που παίρνουν την πορεία τους οι Α.Α.; Η αποκλειστική αρχή στους Α. Α. είναι ο φιλεύσπλαχνος θεός όπως Εκφράζεται στην ομαδική συνείδηση. Σχηματισμός ομάδας. Πόνοι ανάπτυξης. Οι εναλλασσόμενες επιτροπές είναι υπηρέτες της ομάδας. Οι ηγέτες δεν κυβερνούν, υπηρετούν. Έχουν οι Α.Α. αληθινή ηγεσία; «Πρεσβύτεροι αρχηγοί» και «διάκονοι». Μιλάει η ομαδική συνείδηση.

Τρίτη Παράδοση                                                                    147

«Η μόνη προϋπόθεση για συμμετοχή στους ΑΛ. είναι η απόφαση για σταμάτημα του ποτού.»

Πρώιμη μισαλλοδοξία βασισμένη στο φόβο. Το να εξαιρεθεί από κάποιον αλκοολικό η ευκαιρία να συμμετέχει στους Α.Α. ήταν μερικές φορές η θανατική καταδίκη του. Κατάργηση των κανονισμών συμμετοχής. Δύο παραδείγματα από την εμπειρία. Κάθε αλκοολικός είναι μέλος των Α.Α. όταν αυτός το λέει.

Τέταρτη Παράδοση                                                                154

«Κάθε ομάδα πρέπει να είναι αυτόνομη εκτός από περιπτώσεις όπου επηρεάζονται όλοι οι ΑΛ. ως σύνολο.»

Κάθε ομάδα διαχειρίζεται τις υποθέσεις της όπως επιθυμεί, εκτός από την περίπτωση όπου απειλούνται οι Α.Α. ως σύνολο. Αποτελεί κίνδυνο μια τέτοιου είδους ελευθερία; Η ομάδα, όπως το άτομο, πρέπει τελικά να συμμορφώνεται σε αρχές που εγγυώνται επιβίωση. Δύο σημάδια κρίσης — μια ομάδα δεν πρέπει να κάνει τίποτα που θα μπορούσε να βλάψει τους Α.Α. στο σύνολο τους, ούτε να συνδέεται με άλλα εξωτερικά ενδιαφέροντα. Ένα παράδειγμα: Το «Κέντρο Α.Α.» που δεν επιβίωσε.

Πέμπτη Παράδοση                                                                 158

«Κάθε ομάδα έχει ένα μόνο κύριο σκοπό να μεταφέρει το μήνυμα της στον αλκοολικό που υποφέρει.»

Καλύτερα να κάνεις ένα πράγμα καλά, παρά πολλά πράγματα με κακό τρόπο. Η ζωή της Ομάδας μας εξαρτάται από την αρχή αυτή. Η ικανότητα κάθε Α.Α. να αναγνωρίζει τον εαυτό του στο νέο μέλος και να το βοηθά στην ανάρρωση του, είναι δώρο από το θεό... το να προσφέρουμε αυτό το δώρο σε άλλους, είναι ο μόνος στόχος μας. Η νηφαλιότητα δεν μπορεί να διατηρηθεί εκτός εάν δοθεί και αλλού.

Έκτη Παράδοση                                                                     163

«Μια ομάδα των ΑΛ. δεν πρέπει ποτέ να επικυρώνει, χρηματοδοτεί ή προσδίνει το όνομα των ΑΛ. σε οποιαδήποτε σχετική υπηρεσία ή εξωτερική επιχείρηση, λόγω της ανησυχίας ότι προβλήματα οικονομικά, περιουσιακών στοιχείων και κύρους θα προκαλούσαν παρεκτροπή από τον κύριο σκοπό μας.»

Η εμπειρία έχει αποδείξει ότι δε θα μπορούσαμε να υποστηρίξουμε οποιαδήποτε σχετική επιχείρηση, όσο καλή και να ήταν. Δεν μπορούμε να είμαστε τα πάντα για όλους τους ανθρώπους. Είδαμε ότι δε θα μπορούσαμε να προσδώσουμε το όνομα των Α,Α. σε καμία εξωτερική δραστηριότητα.

Έβδομη Παράδοση                                                                168

«Κάθε ομάδα των ΑΑ. θα πρέπει να είναι πλήρως αυτοϋ-ποστηριζόμενη και να αρνείται κάθε εξωτερική συνεισφορά.»

Καμία Παράδοση των Α. Α. δεν είχε τις δυσκολίες γέννησης που είχε αυτή. Η συλλογική φτώχεια αρχικά θέμα αναγκαιότητας. Φόβος εμπορικής εκμετάλλευσης. Αναγκαιότητα διαχωρισμού του πνευματικού από το υλικό. Απόφαση συντήρησης με βάση μόνο τις εθελοντικές προσφορές των μελών των Α. Α. Ανάληψη της ευθύνης της χρηματοδότησης των κεντρικών γραφείων των Α.Α. απευθείας από τα μέλη των Α.Α. Απολύτως αναγκαία έξοδα και συνετότητα στο αποθεματικό, είναι η πολιτική των κεντρικών γραφείων.

'Ογδοη Παράδοση                                                                  175

«Οι Αλκοολικοί Ανώνυμοι πρέπει να παραμείνουν για πάντα μη επαγγελματίες, αλλά τα κέντρα υπηρεσιών μας μπορούν να προσλαμβάνουν ειδικούς επαγγελματίες.»

Δεν μπορεί κανείς να αναμείξει το Δωδέκατο Βήμα με χρήματα. Γραμμή αποκοπής μεταξύ της εθελοντικής εργασίας με βάση το Δωδέκατο Βήμα και των επί πληρωμή υπηρεσιών. Οι Α.Α. δε θα μπορούσαν να λειτουργήσουν χωρίς πλήρους απασχόλησης επαγγελματίες υπηρεσιών. Οι επαγγελματίες παροχής υπηρεσιών δεν είναι επαγγελματίες Α. Α. Σχέση των Α. Α. με τη βιομηχανία, την εκπαίδευση, κλπ. Η εργασία με βάση το Δωδέκατο Βήμα δεν είναι ποτέ επί πληρωμή, αλλά αυτοί που εργάζονται στις υπηρεσίες μας, αξίζουν την πρόσληψη τους.

Ένατη Παράδοση                                                                   181

«Οι Α Α., όπως είναι, δε θα πρέπει να οργανωθούν ποτέ, αλλά μπορεί να δημιουργήσουμε συμβούλια ή επιτροπές που να είναι άμεσα υπεύθυνες για αυτούς που υπηρετούν.»

Ειδικά συμβούλια υπηρεσιών και επιτροπές. Το Γενικό Συνέδριο Υπηρεσιών, το συμβούλιο των διαχειριστών και οι ομαδικές επιτροπές δεν μπορούν να εκδώσουν κατευθυντήριες οδηγίες στα μέλη και τις ομάδες των Α.Α. Δεν μπορεί κανείς να δίνει εντολές στους Α.Α. — ατομικά ή ομαδικά. Απουσία καταναγκαστικής εργασίας γιατί εκτός εάν κάθε μέλος των Α.Α. ακολουθήσει τα συνιστώμενα Βήματα για την ανάρρωση, υπογράφει τη δική του θανατική καταδίκη. Κάποιες συνθήκες ισχύουν για την ομάδα. Ο πόνος και η αγάπη είναι οι τιμωροί των Α.Α. Διαφορά μεταξύ του πνεύματος της αρχής και του πνεύματος των υπηρεσιών. Ο στόχος των υπηρεσιών μας είναι να επιφέρουν νηφαλιότητα σε όλους όσους τη θέλουν.

Δέκατη Παράδοση                                                                 185

«Οι Αλκοολικοί Ανώνυμοι δεν έχουν γνώμη για εξωτερικά θέματα: γι' αυτό το λόγο το όνομα των ΑΛ. δεν πρέπει να αναφέρεται ποτέ σε δημόσια αμφισβήτηση.»

Οι Α.Α. δεν λαμβάνουν θέση σε οποιαδήποτε δημόσια αμφισβήτηση. Η απροθυμία για διαμάχη δεν αποτελεί ξεχωριστή αξία. Η επιβίωση και η διάδοση των Α.Α. είναι οι κύριοι στόχοι μας. Μαθήματα που μάθαμε από την Κίνημα της Ουάσινγκτον.

Ενδέκατη Παράδοση                                                              189

«Η πολιτική των δημοσίων σχέσεων μας βασίζεται περισσότερο στην έλξη παρά στην προώθηση: πρέπει να διατηρούμε πάντα την προσωπική μας ανωνυμία σε επίπεδο τύπου, ραδιοφώνου και ταινιών.»

Οι δημόσιες σχέσεις είναι σημαντικές για τους Α.Α. Οι καλές δημόσιες σχέσεις σώζουν ζωές. Αναζητούμε τη δημοσιότητα για τις αρχές των Α.Α., όχι για τα μέλη τους. Ο τόπος έχει συνεργασθεί. Η προσωπική ανωνυμία σε δημόσιο επίπεδο είναι ο θεμέλιος λίθος της πολιτικής μας για τις δημόσιες σχέσεις. Η Ενδέκατη Παράδοση είναι μια συνεχής υπενθύμιση ότι η προσωπικές φιλοδοξίες δεν έχουν θέση στους Α. Α. Κάθε μέλος γίνεται ενεργός φύλακας της Ομάδας μας.

Δωδέκατη Παράδοση                                                            193

«Η ανωνυμία είναι το πνευματικό θεμέλιο όλων των παραδόσεων μας, που μας υπενθυμίζει πάντα να τοποθετούμε τις αρχές μας πάνω από ης προσωπικότητες μας.»

Η πνευματική ουσία της ανωνυμίας είναι η θυσία. Η παραχώρηση των προσωπικών στόχων για το κοινό καλό είναι η ουσία όλων των Δώδεκα Παραδόσεων. Γιατί οι Α.Α. δε θα μπορούσαν να παραμείνουν μια μυστική κοινωνία. Οι αρχές προηγούνται των προσωπικοτήτων. Εκατό τοις εκατό ανωνυμία σε δημόσιο επίπεδο. Η ανωνυμία είναι η πραγματική ταπεινότητα.

Οι Δώδεκα Παραδόσεις - Μακροσκελής Ανάπτυξη           198
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................
..........................................................................................................................................